absurd
evrenin sonsuzluğunda … minnacık (bir "hiç") olmamız … "komik" ...…"absurd" bir durum;
yaşamın pamuk ipliğine bağlı olmasına rağmen … "anlam arayışımız" … "absurd" bir durum....;
tabi,
- bu kadar kısa bir …"yaşam fırsatında"
- bu kadar şiddet dolu şekilciliğin olduğu, anlamın yok edilip, köleliğin/kıyımın ortaya çıkarıldığı bir "yerde"
anlam bularak yaşamaya çaba göstermezsek, özgürlük aramazsak …
belki daha da …."absurd" bir durumda oluruz :-)
Çok güzel yazmışsın Hakan beynine sağlık. Her şey o küçücük “daha” da gizli tamamen. Haklısın. Absurd’ün daha absurd olamayacağını düşünmek bir hata belki. Hayatın anlamsızlığını, bizim umutsuz görünebilecek anlamlandırma çabamızdan önce “kendinde” ve “objektif” bir anlam barındırmadığı ve barındırmayacağı gerçeğini, bu kocaman ve zor gerçeği nasıl, ne şekilde kabullenip , deneyimlediğimiz, o “daha”nın işaret ettiği “küçük” farkı oluşturuyor belki de. Absürd ile zulüm; absürd ile çirkin; absürd ile tahakküm arasındaki; tahakküme boyun eğmekle ile direniş ve özgürlük istenci arasındaki fark da o “daha” kadar “küçük” bir alanda gizli değil mi?
YanıtlaSilAstrofiziğin açısından biyoloji de pek küçük bir şey değil midir:-) Bruno Latour’un ifadesiyle Yeryüzüne Sirius’tan bakanlar, iklim kuşkucuları”Yerküre’nin üstünde acı çekip tepki gösterebilecek bir yaşam olduğuna inanmıyorlar”